Aynur ile Saynur'un Buluşmaları
Uzaktan bakınca, çok daha farklı göründün gözüme, dedi Saynur. "Yani nasıl desem, sanki sana öncekinden başka bir gözle baktım. O zaman değiştin." Bunu böyle bir çırpıda demek kolay değildi ha; yani gemişte kırılan dökülen, sonra tekrar toplananlar olmasa, belki de söylenemeyecekti hiç. Neredeyse yıl olacak, görüşmüyorlardı ikisi. Nasıl bir farklılıkmış bu, dedi Aynur. "Ben ne isem o'yum, hayatımda yenilikler oldu elbet; fakat dediğin türden bir değişimi anlayamadım tam, biraz açsan mı?" Uzunca aradan sonra yeniden buluşma kararı verilince, isteyen kolayca türlü ulaşım aracından birine binip kaçabilsin diye; evleri yerine, çok işlek bir semtin alelâde caddesindeki kafede buluşmuşlardı. Bu kafe ne arkadaşlıklarına, ne de herhangi birinin karakterine ait bir iz taşıyordu. Sadece görevini yerine getiriyordu: Ertelenemeyecek hale gelen buluşmalara konum sağlamak. "Biraz donuklaşmış olabilir misin, eskiden daha neşeliydin sanki ya da tutkulu? Sesin daha çok çıka...
