Zaman : En yetenekli yönetmen

Önceleri, yanlış idollerim vardı, sıkı sıkıya bağlandığım.Prensiplerin olmalı, birileri seni hatırlayınca katı kuralların olduğundan bahsedebilmeli demiştim kendime. Genişliği reddetmem ve ısrarcı sınırlar çizmem gerekiyordu, çizdim.
Öyle iyiydi ki yaptığı işte zaman, profesyonel olmayanları bile iyi oyuncu yapabilirdi. Sadece bilinçsiz tasarımımın kollarına bıraktım kendimi, farketmeden.Vur deyince öldürdüm; istemediğim sonuçlar gördüm, kaderime üzüldüm. Ne zaman ki farkettim iplerin elimde olduğunu, gezimin keyfini sürer oldum.
Hayatın kendinizi bulmaktan değil, tasarlamaktan ibaret olduğunu söyleyen şu söz, yıllar önce çıksaydı karşıma, aynı anlamı çıkarabilir miydim? Bir "öz" ün olduğu ve nedense o özün hep olumsuzluğa eğilimli olduğu fikrimi değiştirebilir miydim?
Zevklerim, isteklerim, düşüncelerim, her şeyim en baştan değişti,köşeli karakter eskizimden eser kalmadı.Gardrobumu döküp baştan yapar gibi heyecanla sıvadım iyi kesimli ceketimin kollarını, tasarımcısına hayranlık duyarak. Kesinlikle haklı olmadığım konular da olabileceğini kabullendim, kontrol duygumu dizginledim. Kendime rağmen çabalamak yerine yeniden tasarlamayı seçtim. Artık mükemmel olmam gerekmiyordu,hafifledim.
Hayatımı; büyük yönetmen "ol" dedi, oldum; şeklinde özetlememek için uğraşırken, fonda çalan Des Armes artık ezgisiyle beni hüzünlendirmiyor, aksine efkarlandırarak daha iyi yaratılar için umut veriyordu.
http://www.youtube.com/watch?v=DhXkeBykF1o